Ο Διονύσιος Σολωμός (8 Απριλίου 1798 - 9 Φεβρουαρίου 1857) ήταν Ζακυνθινός Έλληνας ποιητής, περισσότερο γνωστός για τη συγγραφή του ποιήματος Ύμνος εις την Ελευθερίαν το 1823, οι πρώτες δυο στροφές του οποίου έγιναν ο ελληνικός εθνικός ύμνος. Κεντρικό πρόσωπο της Επτανησιακής σχολής, ο Διονύσιος Σολωμός θεωρήθηκε και θεωρείται ο εθνικός ποιητής της Ελλάδας, όχι μόνον γιατί έγραψε τον Εθνικό Ύμνο, αλλά και γιατί αξιοποίησε την προγενέστερη ποιητική παράδοση (κρητική λογοτεχνία, Δημοτικό τραγούδι) και ήταν ο πρώτος που καλλιέργησε συστηματικά τη δημοτική γλώσσα και άνοιξε τον δρόμο για τη χρησιμοποίησή της στη λογοτεχνία, αλλάζοντας ακόμη περισσότερο τη στάθμη της. Σύμφωνα με τις απόψεις του δημιουργούσε «από τον ρωμαντισμό μαζί με τον κλασικισμό ένα [...]είδος μιχτό, αλλά νόμιμο[...]».
Εκτός από τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν, τα σπουδαιότερα έργα του είναι: Ο Κρητικός, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Ο Πόρφυρας, Η Γυναίκα της Ζάκυνθος, Λάμπρος. Το βασικό χαρακτηριστικό της ποιητικής παραγωγής του είναι η αποσπασματική μορφή: κανένα από τα ποιήματα που έγραψε μετά τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν δεν είναι ολοκληρωμένο και με ελάχιστες εξαιρέσεις, τίποτα δεν δημοσιεύτηκε από τον ίδιο. Ο Κώστας Βάρναλης περιέγραψε εύστοχα την αποσπασματικότητα του σολωμικού έργου με τη φράση «...(Ο Σολωμός) πάντα τα έγραφε, αλλά ποτές του δεν τα έγραψε»
Συμπληρώνοντας τα όσα αναφέρονται στη wikipedia θα έλεγα ότι "Η γυναίκα της Ζάκυνθος" είναι ένα από τα έργα του που συγκλονίζουν όταν το διαβάζεις .. Ο ποιητής βάζει τον Ιερομόναχο Διονύσιο να περιγράψει την Γυναίκα της Ζακύνθου. Μέσα σε αυτή την αφήγησή αντιπαραβάλλει και τις " Μισολογγίτισσες" που ζητιανέυουν για να ταίσουν στο Μεσσολόγγι- που είναι απέναντι απο τη Ζάκυνθο -τα παιδια τους ,τους άντρες,τα αδέρφια τους που πολεμάν τους Τουρκους για να μην πέσει η πόλη στα χερια τους. Από τη μια η γυναίκα του Μεσολογγίου,λίγο πριν την μαρτυρική έξοδο των κατοικων της πόλης το Πασχα του 1826( 10 προς 11 Απριλίου) και η εικόνα των Ζακυνθινών σπιτιών και κατοίκων που δεν βίωσαν τον τουρκικό ζυγό και που ζούνε τα δικά τους πάθη δίχως να τις δίνουν σημασία και τις αντιμετωπίζουν με χείριστο τρόπο, είναι ,ίσως,οι πιο δυνατές εικόνες που μπορέι να σχηματίσει το ανθρώπινο μυαλό και η ανθρώπινη φαντασία και που το χερι κανένός ζωγράφου δεν μπορεί να αποτυπώσει στον καμβά..
ΠΗΓΗ WIKIPEDIA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μας ψιθύρισαν ...