Η Σίφνος είναι νησί μεσαίου μεγέθους στις δυτικές Κυκλάδες. Απέχει περίπου 130 χιλιόμετρα ή 80 ναυτικά μίλια από τον Πειραιά. Έχει έκταση 73,942 τετραγωνικών χιλιομέτρων,
μήκος 15 χιλιόμετρα και πλάτος 7,5 χιλιόμετρα. Η ακτογραμμή της είναι
περίπου 70 χιλιόμετρα, και έχει μόνιμο πληθυσμό περίπου 2000 κατοίκους.
Το έδαφος της Σίφνου αποτελείται από πετρώματα γρανίτη, αργιλώδη ψαμμίτη λίθο ή σχιστόλιθους, ασβεστόλιθους κ.λπ. Περιέχει και ορυκτό πλούτο όπως μεταλλεύματα σιδήρου, χαλκού, μολύβδου, μαγγανίου, γαληνίτη, μαγνησίου κ.λπ. Στην αρχαιότητα περιείχε και μεταλλεία χρυσού και αργύρου καθώς και λατομεία "Σιφναίου Λίθου" από τα οποία κατασκευάζονταν περίφημα επιτραπέζια είδη όπως τα "σίφνια ποτήρια".
Γενικά το κλίμα της Σίφνου είναι εύκρατο και υγιεινό, όπως όλων των Κυκλάδων, και το έδαφός της είναι αρκετά εύφορο. Κυριότερα προϊόντα που παράγονται είναι δημητριακά, λάδι, κρασί, όσπρια, φρούτα, υφαντά βαμβακερά, είδη αγγειοπλαστικής, καθώς και πτηνοτροφικά και κτηνοτροφικά προϊόντα
Ο σεφ, Νίκος Τσελεμεντές, κατάγεται από τη Σίφνο. Καταγόταν απ το χωριό Εξάμπελα της Σίφνου και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο. Αυτό έχει προσδώσει στο νησί μία κουλτούρα μαγειρικής, η οποία, αν και δεν ταυτίζεται άμεσα με τον Τσελεμεντέ, έχει δημιουργήσει μία διάθεση για γαστρονομική ποιότητα.
Κάθε χρόνο τον Σεπτέμβριο διοργανώνεται στη Σίφνο κυκλαδίτικο φεστιβάλ γαστρονομίας Τσελεμεντέ. Παράλληλα η ευρεία χρήση των αγγείων που παράγονταν στη Σίφνο έχει κάνει διάσημες δύο συνταγές που παρασκευάζονται στα αντίστοιχα πήλινα σκεύη. Η πρώτη είναι το μαστέλο το οποίο πήρε την ονομασία του απ' το ομώνυμο σκεύος στο οποίο ψήνεται και η δεύτερη είναι η ρεβιθάδα. Εκτός αυτών άλλα, παραδοσιακά σιφνέικα φαγητά είναι τα εξής : καππαροσαλάτα, ρεβιθοκεφτέδες, μελόπιτες, αμυγδαλωτά, παστέλια.
Η Σίφνος είναι πάρα πολύ γνωστή για τον πολύ μεγάλο αριθμό εκκλησιών και εξωκλησιών της. Εκτός όμως από τον εντυπωσιακό αριθμό αυτών, 235 εκκλησίες, έχει ενδιαφέρον ότι σχεδόν όλα γιορτάζουν την παραμονή της γιορτής του πολιούχου ,διοργανώνοντας πανηγύρι. Αυτό όμως που πραγματικά καθιστά τα πανηγύρια της Σίφνου μοναδικά είναι ο θεσμός του ιδιώτη «πανηγυρά».
Κάθε χρόνο ένας πιστός αναλαμβάνει και χρηματοδοτεί την πλήρη διοργάνωση του πανηγυριού, δηλαδή: το άσπρισμα, τον σημαιοστολισμό, το καθάρισμα της εκκλησίας, τον προσφερόμενο άρτο, το φαγητό (συνήθως ρεβυθάδα και μακαρόνια με κρέας) και το κρασί, που θα καταναλωθεί στο πανηγύρι και τους μουσικούς (ένα βιολιστή και ένα λαουτιέρη οι οποίοι αποτελούν το λεγόμενο "τακίμι") .
Ο πανηγυράς φυλά και συντηρεί επί ένα χρόνο την εικόνα της εκκλησίας στο σπίτι του.
πηγη: Βικιπαίδεια
Άρτεμις!!!
Το έδαφος της Σίφνου αποτελείται από πετρώματα γρανίτη, αργιλώδη ψαμμίτη λίθο ή σχιστόλιθους, ασβεστόλιθους κ.λπ. Περιέχει και ορυκτό πλούτο όπως μεταλλεύματα σιδήρου, χαλκού, μολύβδου, μαγγανίου, γαληνίτη, μαγνησίου κ.λπ. Στην αρχαιότητα περιείχε και μεταλλεία χρυσού και αργύρου καθώς και λατομεία "Σιφναίου Λίθου" από τα οποία κατασκευάζονταν περίφημα επιτραπέζια είδη όπως τα "σίφνια ποτήρια".
Γενικά το κλίμα της Σίφνου είναι εύκρατο και υγιεινό, όπως όλων των Κυκλάδων, και το έδαφός της είναι αρκετά εύφορο. Κυριότερα προϊόντα που παράγονται είναι δημητριακά, λάδι, κρασί, όσπρια, φρούτα, υφαντά βαμβακερά, είδη αγγειοπλαστικής, καθώς και πτηνοτροφικά και κτηνοτροφικά προϊόντα
Ο σεφ, Νίκος Τσελεμεντές, κατάγεται από τη Σίφνο. Καταγόταν απ το χωριό Εξάμπελα της Σίφνου και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου τέλειωσε το Γυμνάσιο. Αυτό έχει προσδώσει στο νησί μία κουλτούρα μαγειρικής, η οποία, αν και δεν ταυτίζεται άμεσα με τον Τσελεμεντέ, έχει δημιουργήσει μία διάθεση για γαστρονομική ποιότητα.
Κάθε χρόνο τον Σεπτέμβριο διοργανώνεται στη Σίφνο κυκλαδίτικο φεστιβάλ γαστρονομίας Τσελεμεντέ. Παράλληλα η ευρεία χρήση των αγγείων που παράγονταν στη Σίφνο έχει κάνει διάσημες δύο συνταγές που παρασκευάζονται στα αντίστοιχα πήλινα σκεύη. Η πρώτη είναι το μαστέλο το οποίο πήρε την ονομασία του απ' το ομώνυμο σκεύος στο οποίο ψήνεται και η δεύτερη είναι η ρεβιθάδα. Εκτός αυτών άλλα, παραδοσιακά σιφνέικα φαγητά είναι τα εξής : καππαροσαλάτα, ρεβιθοκεφτέδες, μελόπιτες, αμυγδαλωτά, παστέλια.
Η Σίφνος είναι πάρα πολύ γνωστή για τον πολύ μεγάλο αριθμό εκκλησιών και εξωκλησιών της. Εκτός όμως από τον εντυπωσιακό αριθμό αυτών, 235 εκκλησίες, έχει ενδιαφέρον ότι σχεδόν όλα γιορτάζουν την παραμονή της γιορτής του πολιούχου ,διοργανώνοντας πανηγύρι. Αυτό όμως που πραγματικά καθιστά τα πανηγύρια της Σίφνου μοναδικά είναι ο θεσμός του ιδιώτη «πανηγυρά».
Κάθε χρόνο ένας πιστός αναλαμβάνει και χρηματοδοτεί την πλήρη διοργάνωση του πανηγυριού, δηλαδή: το άσπρισμα, τον σημαιοστολισμό, το καθάρισμα της εκκλησίας, τον προσφερόμενο άρτο, το φαγητό (συνήθως ρεβυθάδα και μακαρόνια με κρέας) και το κρασί, που θα καταναλωθεί στο πανηγύρι και τους μουσικούς (ένα βιολιστή και ένα λαουτιέρη οι οποίοι αποτελούν το λεγόμενο "τακίμι") .
Ο πανηγυράς φυλά και συντηρεί επί ένα χρόνο την εικόνα της εκκλησίας στο σπίτι του.
πηγη: Βικιπαίδεια
Άρτεμις!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μας ψιθύρισαν ...